Thursday, January 03, 2008

Wonge Dewek

W O N G E D H E W E K

Nothing special pagi ini. Hanya rasanya belum sehat aja kekantor setelah semaleman perut melilit. Aku duduk disebelah pak sopir lagi sambil sesekali mengoleskan minyak kayu putih. Ada percakapan 2 arah antara aku dengan pak sopir.
"Pake minyak kayu putih neng?"
"Iya bang"
"Kayak anak saya aja, kalo abis mandi dipakein minyak kayu putih"
"Iya bang, eh bang kok tumben medok, biasanya sopir mikrolet orang Sumatra?"
"Iya neng saya dari Jawa"
"Oya? dari Tegal ya bang?"
"Bukan! saya orang Bumiayu..."
"Lho... bang! samaa dong??"

Percakapan yang awalnya sangat tidak menarik membuat aku tergelitik jadi tambah penasaran.
"Neng Bumiayu juga?"
"Iya, lha abang bumiayunya dimana?
"Cilibur, perek karo jalan baru, ning desane.."
"Oooo.... Cilibur toh, aku ning Dukuhturi, sadurunge Jatisawit, ngerti ora?"
"Lha daning wonge dewek ya??" hahaha kami tertawa bareng lucu aja keliatannya kok kayak dikampung gitu, pake bahasa bumiayuan...

"Dukuhturine ning ndi sih? aku gemiyen dadi kernet ning Dukuhturi wis lawas!, wong tuane sapa ya?". Kalo diterusin pake bahasa bumiayu ntar pada gak ngerti jadi di translate aja ya?
"Saya memang orang Bumiayu bang, tapi cuma turunan, mbahku asli dari sana namanya H. Fadhil, apa abang kenal? " tanya aku penuh selidik. "Hah?!?!...." siabang setengah berteriak. "Neng, H Fadhil yang anaknya banyak ya? kalo gak salah 20 ya?". Nah lho! gantian sekarang aku yg kaget, segitu terkenalnya kah mbahku?? . "Iya bang , kok abang kenal sih?" tanya aku sambil tersenyum. "ya tau lah, masa sih gak tau neng...". Mendadak aku bilang, " Bang Stop dah sampe kantor nih!". Sambil berteriak saya serahkan duitnya. "Gak usah mba, nggo tuku jajan bae!" Si abang bilang gak usah! buat beli makanan aja. "Makasih ya bang...." sambil tersenyum aku langsung ngacir...lumayan....